Trzy wiersze

Wiara

Wieczór po skwarnym, tropikalnym dniu,
kiedy wychodzisz na balkon zapalić albo posłuchać miasta:
jego szumów, sygnałów, potwierdzeń,
że istnieje – więc ty również.
W bloku naprzeciwko ktoś nalewa w kuchni wodę
do obtłuczonego czajnika, stawia na gazie,
podarowane przez wnuki ekspresy kapsułkowe i czajniki elektryczne
leżą nierozpakowane na pawlaczu;
czekają latami na swoją pierwszą kawę, pierwszą herbatę,
a może nawet – mrożone cappuccino! albo herbatę białą.
Nie wiedzą, że na rynku pojawiają się ciągle nowsze modele,
że pani umarła lub umrze za cztery lata,
przez ten czas nikt nie zajrzy na pawlacz. Już długo tak leżą,
dla nich cztery lata to jak dla ciebie prychnąć. Kiedyś,
musi tak być,
jakiś anioł zajrzy,
odpakuje i powie:
„On jest jeszcze dobry”.

Moja

Raz na piętnaście tysięcy lat wpada w orbitę,
ciągnie za sobą płonący ogon. Składa się z lodu wodnego,
zamarzniętego dwutlenku węgla, metanu, amoniaku.
Leci przez lodowate ciemności, wyrzuca z siebie odpryski materii.
Człowiek mówi: śmieci, kosmiczne odpady,
materiał niewykorzystany do budowy. Budowy czego?

Dla mnie & komety ważne jest,
że jej pył osiada tu, na stole, między nami,
wsiąka w gołąbki, w letni barszcz.
Mam nadzieję, że również dla ciebie.

Chodnik

Mój sąsiad Adam, wspaniale ponury, podąża za swoimi synami.
Oni: wiosna, zapach jaśminu, patyk, wreszcie kałuża.
Przekazują sobie ogólne wiadomości o mszakach.
Biegną, zawracają, wskakują, zwalniają, rzucają patykiem.
Ich posępny ojciec podąża za nimi w jednostajnym tempie.
Nigdy, nigdy, nigdy nie zejdzie z chodnika.
I już nigdy nie zaśpiewa.

Chociaż wcześniej również nie słyszano, żeby śpiewał.

Magdalena Bielska (ur. w 1980 – poetka. Wydała książki poetyckie: Brzydkie zwierzęta; Wakacje, widmo; Czarna wyspa; Torfowy ogród z mostem i tygrysem; Poradnik dla niedawno zmarłych oraz powieść Miłość w zimie. Laureatka Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, Nagrody im. K. Iłłakowiczówny oraz dwukrotnie Krakowskiej Książki Miesiąca. Mieszka w Krakowie.