Czytając wiersze Bianki Rolando mam wrażenie przebywania na progu jakiegoś świata jednocześnie znajomego i dziwnego, jakby w obrębie swojskości doszło do niewielkiego przesunięcia, które wszystko zmienia, albo inaczej; jakby odmalowana w wierszach rzeczywistość nie była zakotwiczona, tylko nieco rozchybotana.
Dorota Kotas
Jacek Paśnik
Julia Fiedorczuk
Lustrator
Mateusz Górniak
Weronika Gogola
Posłuchaj naszych podcastów na Spotify
Regularnie publikujemy nagrania ze spotkań z autorami i rozmowy o książkach
Jeśli chcesz otrzymywać informacje dotyczące najnowszych aktualności i numerów Notatnika Literackiego, zostaw swój adres.